• Иблис — Аллаға буйһонмағаны өсөн ҡәһәрләнеп, Күктән Ергә һөрөлгән һәм кешеләрҙе аҙҙырыу менән шөғөлләнеүсе элекке фәрештә, шайтандар башлығы. Алла янында фәрештә сағындағы исеме Ғазазил.
  • Ибраһим — бәйғәмбәр, христиандарҙа Авраам.
  • Иҙрис — бәйғәмбәр.
  • Илаһ — табына, ғибәҙәт ҡыла торған зат, әйбер, нәмә.
  • Ильяс — бәйғәмбәр, христиандарҙа Илья.
  • Ильясиғин — бәйғәмбәр, христиандарҙа Елисей.
  • Иншалла — «Әгәр Алла теләһә».
  • Иман — Аллаға, бәйғәмбәргә, диндең төп нигеҙҙәренә ышаныу.
  • Имам — кешеләрҙе үҙенә эйәртеп намаҙ уҡытыусы; өммәт, мәхәллә башлығы, юлбашсы.
  • Иңдереү — Күктән бойоролоп күңелгә һеңдерелеү.
  • Исмәғил — бәйғәмбәр, христиандарҙа Исмаил.
  • Исраил — Яҡуп бәйғәмбәрҙең икенсе исеме һәм унан таралған йәһүттәр нәҫеле.
  • Исраф — сиктән уҙыу; малды кәрәкһеҙгә, юҡҡа тотоноу, әрәм-шәрәм итеү.
  • Исхаҡ — бәйғәмбәр, Ибраһим бәйғәмбәрҙең уариҫы, христиандарҙа Исаак.
  • Ихрам бәйләү, кейеү, ихрамда булыу — хаж уаҡытында изге ергә инер алдынан кейелә торған кейем. Ике аҡ таҙа туҡыманан тороп, уларға энә тейергә тейеш түгел; бер киҫәге муйынға һәм иңбашҡә һалына, икенсеһе менән бил быуалар.